Wraz z początkiem nowego roku szkolnego do dwóch naszych wychowanków, Mistrzów Świata dzieci z domów dziecka, Krzysztofa Kota i Jakuba Matusiaka, dołączył kolejny uczestnik naszego projektu- kapitan reprezentacji Polski dzieci z domów dziecka Maciej Glaubert.

Trójka przyjaciół z boiska przeprowadziła się do Warszawy, gdzie zamieszkuje wspólnie w jednym z pokojów Bursy nr 4 na Kole.

Reprezentanci Polski uczęszczają do klas sportowych Zespołu Szkół nr 32 im. Krzysztofa Kamila Baczyńskiego, gdzie pod okiem starannie wyselekcjonowanej przez Mazowiecki Związek Piłki Nożnej kadry trenerskiej szlifują swoje umiejętności piłkarskie, by z każdym treningiem stawać się coraz lepszymi zawodnikami.

Mimo, że klasy do których uczęszczają są klasami o profilu Piłka Nożna, to nacisk kładziony przez nauczycieli i wychowawców na edukację jest jeszcze większy niż na warsztat piłkarski. Daję to świetne efekty, oraz wspaniale wpływa na rozwój naszych wychowanków, których umiejętności rozwijane są na różnych płaszczyznach. Dzięki temu najstarszy z chłopaków, Krzysiek Kot, w tym roku szkolnym przystąpi do egzaminu maturalnego i mocno wierzy w uzyskanie świadectwa dojrzałości. Kuba Matusiak po tym, jak mógł równocześnie z kolegami rozpocząć rok szkolny zadziwia postępami w osiąganych wynikach zarówno opiekunów jak i nauczycieli. Maciek, który rozpoczął naukę w 1 klasie również notuje dobre rezultaty i świetnie rokuje na przyszłość.

Równolegle z edukacją oraz treningami w szkole, trzech Mistrzów Świata jest zawodnikami warszawskiego klubu Grom, w którym to należą do wyróżniających się postaci zespołu seniorów walczącego o awans do mazowieckiej IV ligi z tak uznanymi markami jak m.in. Dolcan II Ząbki czy Drukarz Warszawa! Po rundzie jesiennej drużyna przy wielkim wkładzie naszych wychowanków zajmuje trzecie miejsce w ligowej tabeli i szykuje się do rywalizacji o miejsce w wyższej lidze!

Trenerzy klubowi bardzo chwalą profesjonalizm, zaangażowanie chłopców w treningi oraz zwracają uwagę na ich dostrzegalne gołym okiem postępy piłkarskie oraz mentalne.

W ciągu niecałego roku Krzysiek stał się pierwszym bramkarzem klubu, odgrywa w nim niebagatelną rolę. Został w pełni zaakceptowanym członkiem zespołu, nie raz ratując drużynę przed nieuchronną stratą gola.

Kuba mimo ogromnej konkurencji na swojej pozycji ustabilizował formę, dzięki czemu zalicza coraz więcej udanych występów i jego pożytek dla wyników drużyny jest bardzo duży. Imponuje szybkością, przebojowością i odwagą w konfrontacjach z bardziej doświadczonymi rywalami.

Maciek, który dopiero we wrześniu zameldował się zarówno w Warszawie, jak i w drużynie dokonał rzeczy niesamowitej- będąc nowym zawodnikiem klubu, nie posiadając doświadczenia w walce o ligowe punkty na takim poziomie, ciężką pracą na treningach i niezłomnym charakterem- z którego jest znany- wywalczył sobie miejsce w pierwszym składzie i został w trybie natychmiastowym wyróżniającym się zawodnikiem.

To jaką drogę przeszli ci chłopcy, to w jakim miejscu są teraz oraz fakt, że nie zadowala ich to co do tej pory osiągnęli, tylko każdego dnia chcą więcej i więcej- rozwijać się, poszerzać swoje horyzonty, stawać się z treningu na trening coraz lepszymi zawodnikami, a także to, że zaczęli myśleć w szerszej perspektywie o swoich dalszych losach, pozwala uwierzyć, że na tym świecie nie ma rzeczy niemożliwych!

Wystarczy spojrzeć na trzech Mistrzów Świata dzieci z domów dziecka- ludzi którzy w swoim życiu doświadczyli rzeczy niewyobrażalnych dla wielu z nas, a którzy mimo przeciwności losu naprawdę chcą żyć pełną piersią i zostać wartościowymi ludźmi!

Okazuje się, że to takie proste- potrzebują kogoś, kto da im szansę i w nich uwierzy, a w zamian za to oferują bezpłatną lekcję prawdziwej radości z życia- pokaz chwytania szansy i nie wypuszczenia jej z rąk- pokaz charakteru, dążenia do wyznaczonych celów oraz chęci bycia pełnoprawnymi członkami społeczeństwa, które nie zawsze wyciąga do nich pomocną dłoń.

Dajmy szansę kolejnym. I uczmy się od nich ile warte są rzeczy z pozoru małe a w niektórych sytuacjach tak wielkie!

Za wsparcie projektu dziękujemy Fundacji CHCemisie, Kantynie „Mandarynka”, Mazowieckiemu Związkowi Piłki Nożnej, Zespołowi Szkół nr 32 im. Krzysztofa Kamila Baczyńskiego oraz wszystkim wolontariuszom.